Rówieśnicy z Globalnego Południa
Planowana liczba odbiorców: 25 osób- jedna grupa przedszkolna
Czas trwania: 1 h
Cele ogólne
- wiedza o lokalizacji wybranych państw i kontynentów na mapie świata,
- wzbudzanie empatii wobec rówieśników z globalnego Południa;
- refleksja nad znaczeniem przyjaźni, tolerancji i równości,
- uświadomienie faktu istnienie różnych sposobów spędzania czasu wolnego,
- pogłębianie świadomości prawa do czasu wolnego i zabawy,
- promowanie aktywności grupowej poprzez gry i zabawy zespołowe,
Metody
- podające
- ekspresyjne (muzyczna, plastyczna, werbalna)
- ćwiczeniowe
Opis metodologii działań
| Czas | Działanie osoby prowadzącej - opis | Działanie dzieci | Jakie metody zostaną zastosowane? | Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą? | Potrzebne materiały |
|---|---|---|---|---|---|
| 2 min | Powitanie wspólnie zaśpiewaną piosenką "Witam w przedszkolu" | Śpiewają | Ekspresja muzyczna. | Wyzwalanie pozytywnych emocji, wprowadzenie dobrej atmosfery. | Płyta CD z nagraniem "Witam w przedszkolu" |
| 10 min |
Osoba prowadząca informuje dzieci, że nasza grupa dostała trzy listy: z Chin, Nigerii i Indii. W trakcie przekazywania tej informacji prezentuje globus i zadaje szereg pytań dotyczących lokalizacji państw w odniesieniu do Polski i Europy, np.: Gdzie leżą Chiny, na jakim kontynencie? Jak długo zajęłaby nam podróż samolotem do Chin? Gdzie leży Nigeria, na jakim kontynencie? Jak długo zajęłaby nam podróż samolotem do Nigerii? Itd. |
Dzieci słuchają i sprawdzają położenie państw na globusie. | Przekaz słowny, włączanie dzieci do działania | Oswajanie z globusem: systemem oznaczeń, nazwami kontynentów, uświadomienie czasoprzestrzeni dzielącej wybrane państwa od naszego miejsca zamieszkania | Globus, trzy listy z autoportretami napisane na podstawie książki „W co bawią się dzieci na całym świecie?” |
| 10 min |
Wspólnie z dziećmi losuje listy, prezentuje ich treść oraz rysunki: w każdej kopercie znajduje się ręcznie narysowany autoportret. Z Chin napisał chłopiec o imieniu Ming, z Nigerii dziewczynka Adesina, z Indii również dziewczynka, Anandani. Listy zawierają opisy ich autorów, ich ulubionych zabaw, jest też wyrażona chęć nawiązania korespondencyjnej przyjaźni celem wymiany pomysłów na udaną zabawę. |
Dzieci biorą czynny udział w losowaniu, sprawdzają ponownie miejsce zamieszkania na globusie i słuchają treści listów.
|
Czytanie z włączaniem do działania, wspólna refleksja. | Doskonalenie umiejętności samodzielnego posługiwania się globusem,
poznanie brzmienia i znaczenia imion z innych kontynentów, doskonalenie umiejętności słuchania ze zrozumieniem, poznanie wybranych sposobów spędzania czasu wolnego przez rówieśników z globalnego Południa, uświadomienie różnorodności zwyczajów i upodobań w dziecięcej zabawie. |
|
| 15 min |
Wyjaśniamy dzieciom co oznacza przyjaźń, przy okazji tolerancja. Zadajemy pytania włączając dzieci do dyskusji: |
Dzieci uważnie słuchają ze zrozumieniem, aktywnie uczestniczą w dyskusji, wyrażają własne refleksje, opowiadają o swoich doświadczeniach związanych z przyjaźnią, aktywnie uczestniczą w zabawach ruchowych z rekwizytem | Prezentacja znaczenia słowa -przyjaźń i słowa – tolerancja, zadawanie pytań, włączanie dzieci do dyskusji, czytanie na temat proponowanych zabaw z literatury, krótka prezentacja historii gier i zabaw, aktywność ruchowa z rekwizytem | Kształtowanie otwartości, refleksja nad znaczeniem przyjaźni, tolerancji i szacunku dla odmiennych upodobań, poznanie nowych sposobów na spędzanie czasu wolnego z rówieśnikami, refleksja nad znaczeniem zabawy, która łączy dzieci z całego świata, wyzwalanie pozytywnych emocji podczas wspólnej zabawy | Czasopismo dziecięce „Cudaczek” (wyjaśnienie słowa przyjaźń i tolerancja), książka „W co bawią się dzieci na całym świecie?”, losy z nazwami zabaw, rekwizyty: kij od szczotki, kreda, patyki, gazety, kamyki, papierowe krążki, orzechy nerkowca |
| 20 min |
Dzieli dzieci na zespoły: losowanie karteczek z nazwami krajów, z których dostaliśmy listy (tyle karteczek z daną nazwą, ile osób będzie liczył zespół, ilość karteczek musi być równa liczbie dzieci). Każdy zespół wybiera swojego kapitana (aby uniknąć konfliktu, można posłużyć się wyliczanką: „Raz, dwa, trzy, kapitanem tej drużyny będziesz ty!”). Lider losuje list, na który odpowie jego drużyna – zadaniem jest narysowanie ulubionej zabawy. W czasie pracy słychać muzykę dla wytworzenia nastroju - utwór muzyczny „Dzieci świata”. Po prezentacji nauczyciel/-ka podpisuje prace i wkłada do odpowiednich kopert, które wcześniej zaadresował/-a. |
Dzieci w zespołach wybierają kapitana drużyny. Rysują ilustrację wspólnie wybranej ulubionej zabawy, następnie krótko prezentują. Kapitanowie naklejają znaczki na koperty zaadresowane do nadawców otrzymanych listów. | Ekspresja słowna, burza mózgów, ekspresja plastyczna w zespołach, prezentacja. | Umiejętność pracy w zespole, rozwijanie sprawności manualnej, uczenie dbałości o estetykę, nauka zasad wysyłania korespondencji. | Karteczki z nazwami krajów do losowania grup, trzy arkusze papieru, trzy duże zaadresowane koperty, znaczki, marker, kredki, flamastry. |
| 3 min | Żegna się wspólnie zaśpiewaną piosenką "Dzieci świata". | Dzieci biorą udział we wspólnym śpiewaniu. | Ekspresja muzyczna. | Doskonalenie umiejętności wokalnych. | Płyta CD z nagraniem "Dzieci swiata". |
Źródła
Alessandro Massasso i Laura Pollastri „W co bawią się dzieci na całym świecie” Czasopismo dziecięce „Cudaczek” nr 3/2012 (czerwiec-lipiec) i nr 4/2012 (sierpień-wrzesień) Muzyka: „Witam w przedszkolu” (w:) A ja rosnę i rosnę. Czterolatek, MAC Edukacja „Dzieci świata” (w:) Piosenki w wersji wokalnej i instrumentalnej, Entliczek, pentliczek 2, Nowa Era
Załączniki
Listy:
Azja, Chiny, Ming ("Jasny"), lat 5
Drodzy Przyjaciele z Polski! Przesyłam Wam pozdrowienia z mojego kraju. Mam na imię Ming, mam 5 lat i mieszkam w największym mieście Chin, w Shanghaju. Mieszkam z mamą, babcią i dziadkiem w tradycyjnym domu z czarnej i szarej cegły, zwany shikumen. Nie mam rodzeństwa. Moja mama jest nauczycielką, pracuje na Uniwersytecie Jiao Tong. Kiedyś była w Polsce i to ona pomogła mi napisać list do Was. Wiele opowiadała mi o Waszym kraju, a zwłaszcza o tym, że jesteście bardzo gościnni i mili dla innych. Kiedy moi rodzice są w pracy, opiekują się mną dziadkowie. I choć nie chodzę do przedszkola, mam wielu przyjaciół w moim wieku, z którymi spotykam się codziennie na placu zabaw w mojej dzielnicy. Uwielbiam spędzać czas na świeżym powietrzu. Naszą ulubioną zabawą są jan zi, czyli zawody w odbijaniu. Używa się do nich kamyka i papieru lub piłki. My owijamy kamyk papierem. Zwycięża ten, kto najwięcej razy w ciągu pięciu minut, dowolną częścią ciała, odbije kamień. Nie wolno tylko używać rąk. Bawimy się też w zdobywanie papierowych krążków - piaji, które wcześniej z babcią ozdabiam w domu. Krążki rzucamy do siebie nawzajem. Jeżeli upadną pomalowaną stroną do góry, wracają do właściciela, jeżeli upadną tą drugą: krążek zdobywa przeciwnik. Bardzo lubię je malować i niechętnie się z nimi rozstaję w czasie zabawy. Z Wami też chciałbym się zaprzyjaźnić. Wiem, że to trudne, bo mieszkam bardzo daleko, ale możemy przyjaźnić się listownie i wymieniać różnymi pomysłami na udaną zabawę. Co Wy na to? W co najbardziej lubią bawić się dzieci z Polski? Czekam na Wasze pomysły! Pozdrawiam, Ming
Afryka, Nigeria, Adesina ("Moje przyjście otworzyło drogę"), lat 5
Drodzy Przyjaciele z Polski! Przesyłam Wam pozdrowienia z mojego kraju. Mam na imię Adesina, mam 5 lat i mieszkam w stolicy Nigerii, w mieście Abudża. Mam dwoje starszych braci, małą siostrzyczkę, mamę i tatę. Tata pracuje na lotnisku, a mama opiekuje się nami w domu. Kiedy jestem w domu, pomagam mamie w opiece nad młodszą siostrą. Lubię także rysować i malować farbami. Marzę o tym, aby zostać sławną malarką. Często spotykam się również z moimi rówieśnikami, na podwórku lub w domu. Bawimy się w Back River, czyli wyścigi kajakowe, lub w meteoryty. Wystarczy kijek, który służy jako kajak, i kreda, którą obrysowywujemy nasze kontury, a potem wybrana osoba zgaduje, do kogo należy dany kontur. Wszyscy chodzimy również do kościoła. Pewnego dnia w kościele odwiedziła nas misjonarka z Polski, która pomaga biednym rodzinom w naszym kraju. Miała na imię Basia, była z Wrocławia i wiele opowiadała o Waszym kraju i mieście, w którym się urodziła. Bardzo chciałabym mieć przyjaciół w Polsce, dlatego poprosiłam Basię o pomoc i wspólnie napisałyśmy ten list. Dzieli nas wielka odległość (Basia pokazywała mi na mapie, gdzie leży Wrocław), jednak możemy do siebie pisać z pomocą dorosłych lub rysować listy. Proszę, odpiszcie na mój list lub narysujcie coś. Jak spędzacie czas wolny i w co najbardziej lubicie się bawić?
Pozdrawiam, AdesinaAzja, Indie, Andani ("Radość"), lat 5
Drodzy Przyjaciele z Polski! Przesyłam Wam pozdrowienia z Indii. Mam na imię Anandani, mam 5 lat i mieszkam w pięknym mieście Mumbaj, nad Morzem Arabskim. Mam starszą siostrę, która chodzi do szkoły. Na co dzień opiekuje się mną babcia, ponieważ mama dużo pracuje. Mama jest lekarką. Studiowała medycynę w Polsce i ma tam wielu przyjaciół. Opowiadała mi wiele dobrych rzeczy o Waszym kraju, a zwłaszcza o gościnności i serdeczności, jakich zaznała. Ja pomagam bezdomnym zwierzętom i w przyszłości chciałabym być weterynarką. Dlatego dokarmiam wszystkie koty z okolicy. Mam też wielu przyjaciół w swojej dzielnicy i często spotykam się z nimi na placu zabaw. Uwielbiam spędzać czas na świeżym powietrzu. Naszą ulubioną zabawą jest biyanni, czyli zawody w zdobywaniu jak największej ilości orzechów nerkowca. Aby je zdobyć, trzeba trafiać w nie innym orzechem. Uwielbiam ten smakołyk. Jest bardzo zdrowy! Chciałabym kiedyś, tak jak mama, odwiedzić Wasz kraj. Dlatego piszę ten lis, aby Was lepiej poznać, zaprzyjaźnić się, znać Wasze zwyczaje i ulubione zajęcia. W co najbardziej lubią bawić się dzieci z Polski? Czekam na Waszą odpowiedź!Polski? Czekam na Waszą odpowiedź! Pozdrawiam, Anandani
Opracowała Iwona Chmielewska, Agnieszka Bober (Przedszkole nr 24 )