Jak uczyć szacunku do zasobów przyrody

Edukacja globalna zachęca uczących się, aby troszczyli się o równowagę środowiska naturalnego na poziomie lokalnym i globalnym.

Ważne jest wyjście od poziomu lokalnego, poznawania zasobów przyrody najbliższej, jej różnorodności i szacunku do niej. Scenariusz kasztanowce odkrywa niezwykłe bogactwo zasobów drzew, z którego nie zdajemy sobie na co dzień sprawy.

Warto edukację taką koncentrować na budowaniu szacunku dla zasobów – pokazywania, jak ważne są w naszej codzienności, jak wartościowe, jak istotne dla naszego dobrostanu ale i równowagi świata. Dobrym przykładem jest scenariusz „Życie w kropli wody”. Ćwiczenia takie jak oczekiwanie na spadającą kroplę są niezwykle silnym przeżyciem – pozwalają sobie wyobrazić, jak ważna jest ta kropla wody dla wzrastających roślin, odczuć to osobiście.

Z tego zachwytu nad przyrodą możemy przejść do następnego kroku – zgłębiania współzależności, przyglądania się potrzebom ochrony i zastanawiania nad rozwiązaniami – na poziomie lokalnym, a dalej globalnym.