Baobab - drzewo bogów

Planowana liczba odbiorców: 25 osób- jedna grupa przedszkolna
Czas trwania: 40 min

Cele ogólne

  • zapoznanie dzieci z przyrodą Afryki,
  • przekazanie informacji na temat Baobabów,

Metody

  • podające
  • ekspresyjne
  • ćwiczeniowe

Opis metodologii działań

CzasDziałanie osoby prowadzącej - opisDziałanie dzieciJakie metody zostaną zastosowane?Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą?Potrzebne materiały
5 min Nauczyciel/-ka wita dzieci i mówi: Zabieram was dzisiaj w niezwykłą podróż na inną planetę. Podróż odbywa się przy muzyce elektronicznej np. Tangerine Dream, J. M. Jarre Dzieci siedzą w kole na dywanie, zamykają oczy i słuchając muzyki, wyobrażają sobie podróż w kosmos. Drama.   Płyta z muzyką, odtwarzacz CD.
3 min Osoba prowadząca oznajmia, że dzieci wylądowały na planecie Małego Księcia. Czyta fragment książki: „Okazało się, że tam, tak jak na innych planetach, rosły rośliny pożyteczne oraz zielsko... Pewnego dnia poradził mi, abym spróbował narysować ładny obrazek, który by pomógł dzieciom z naszej planety zrozumieć niebezpieczeństwo baobabów.” Dzieci słuchają fragmentu książki Antoine de Saint-Éxupery, „Mały Książę”. Metoda werbalna. Umiejętność rozróżnienia pojęć: planeta, kontynent, państwo. Fragment książki „Mały Książę”.
5 min Osoba prowadząca pyta przedszkolaków, czy na Ziemi też rosną baobaby. Po odpowiedziach dzieci mówi: Na Ziemi są dwa kontynenty, na których rosną baobaby, to Australia i Afryka. W Afryce jest też państwo, które ma w swoim godle baobab - Senegal. A jak wygląda godło Polski? Spróbujcie znaleźć Senegal. Powiedzcie, co przypomina wam kształt tego kraju? Podpowiem wam, że Senegal leży w najbardziej wysuniętej na zachód części Afryki i patrzy w stronę Ameryki. Dzieci odnajdują na mapie i globusie wskazane kontynenty i pokazują Senegal, kierując się wskazówkami. Oglądają ilustracje przedstawiające godło i kształt państwa. Wymieniają się swoimi skojarzeniami. Zagadka, metoda werbalna, metoda poglądowa, drama, nauczanie przez doświadczenie Przekazanie informacji, gdzie na mapie i globusie leży Senegal w Afryce i Afryka. Globus, mapa, ilustracja godła Senegalu.
8 min Osoba prowadząca zaprasza dzieci do podróży do Senegalu i pyta, jak można się tam dostać. Dzieci proponują podróż różnymi środkami transportu i różnymi trasami (krótszymi, dłuższymi), a osoba prowadząca stara się ukazać im czas trwania takiej wyprawy, odwołując się do ich doświadczenia, np.: To tak, jak 100 razy objechać Wrocław dookoła), po czym proponuje im niezwykły środek lokomocji: stary latający dywan. Dzieci proponują różne sposoby podróży do Senegalu. Siadają na środku sali, na rozścielonej narzucie. Zamykają oczy i czekają, aż usłyszą dźwięki muzyki. Drama, nauczanie przez doświadczenie. Doświadczenie niestereotypowego przekazu o Afryce: muzyka, kultura, zwyczaje. Narzuta w orientalne wzory, muzyka griocka z Senegalu, Mali np. Abdourahmane Diop „Biwid Afryka”
12 min Nauczyciel/-ka mówi: Wylądowaliśmy w małej wiosce niedaleko stolicy Senegalu, Dakaru. Pamiętacie, jak nazywa się nasza stolica? Po czym opowiada im, do czego baobab może być potrzebny, jednocześnie pokazuje dzieciom zdjęcia tego niezwykłego drzewa: Baobab, obok sekwoi, jest jedyną rośliną na Ziemi, która pamięta czasy sprzed wielu tysięcy lat, według niektórych źródeł nawet sprzed 5 tysięcy lat. W Afryce to drzewo ma wyjątkowe znaczenie. Baobaby spotykamy na południu Sahary, a Madagaskar jest miejscem, skąd one pochodzą. Na Madagaskarze rośnie aż 7 gatunków baobabów. Odkryto dla niego wiele zastosowań. Owoc zwany małpim chlebem jest jadalny, można z niego zrobić smaczny sok bogaty w witaminę C, nasiona mogą być prażone, mielone i używane zamiast kawy, otrzymuje się z nich olej i masło, młode liście są jedzone jak szpinak, młode pędy je się jak szparagi, włókno z kory jest używane do wyrobu lin, koszy, ubrań, strun instrumentów muzycznych, kwiaty baobabu są kwiatami jednej nocy, zapylają je nietoperze, a z pyłku robi się mocny klej, korę, owoce i liście wykorzystuje się jako lekarstwa: środek przeciw febrze oraz na problemy żołądkowe, zapalenie oczu, nerek, korony drzew są schronieniem dla wielu zwierząt: pawianów, ptaków, owadów. W czasie suszy baobaby często ratują przed śmiercią słonie, które wyjadają wnętrze ich pni: baobaby mogą magazynować nawet do kilkudziesięciu tysięcy! litrów wody. Dzieci podają nazwę stolicy Polski i oglądają pokazane fotografie przedstawiające baobaby. Dzielą się swoimi wrażeniami i spostrzeżeniami na temat wyglądu drzew. Oglądają przygotowane ilustracje wykorzystywania baobabu i jego budowy. Metoda werbalna, metoda wizualna. Zdobycie wiedzy o tym, jak Senegalczycy wykorzystują baobab w życiu codziennym. Fotografie drzewa.
15 min Osoba prowadząca mówi, że baobaby dorastają do 20-25 m wysokości, a średnica pnia wynosi od 10 do 20 m. Proponuje zabawę: obieganie pnia baobabu. Dzieci stoją w kręgu blisko siebie. Jedno biega dookoła grupy, w tle słychać piosenkę. Gdy muzyka cichnie, dziecko zatrzymuje się i dotyka ramion dwóch stojących obok siebie osób. Te okrążają grupę, biegając w przeciwnych kierunkach. Przedszkolaki klaszczą, powtarzając rytmicznie słowo „baobab”, po czym stają i unoszą ręce na kształt konarów drzewa. Dziecko, które szybciej obiegnie krąg, staje na pustym miejscu, a drugie kontynuuje zabawę, krążąc wokół kręgu. Zabawa ruchowa. Rozwój fizyczny, nauczanie przez doświadczenie, poznanie muzyki etnicznej. Muzyka z Senegalu, odtwarzacz CD.
7 min Nauczyciel/-ka opowiada o wierzeniach związanych z baobabami: Baobaby to niezwykłe drzewa, które były świadkami wielu ważnych dla ludzi wydarzeń. Są wypełnione mądrością. Buszmeni (lud o pradawnej przeszłości, zamieszkujący tereny zapadłych rejonów pustyni Kalahari, w Botswanie, Namibii, Angolii, RPA, Zimbabwe i Zambi) wierzyli, że baobaby nie rosną jak inne drzewa, ale, w pełni rozwinięte, spadają na ziemię z łoskotem. Następnie w ciągu jednego dnia po prostu znikają. Legenda Buszmenów mówi, że bóg Thora zezłościł się na baobab, rosnący w jego rajskim ogrodzie, i rzucił go na Ziemię. A drzewo, chociaż wylądowało do góry nogami, w dalszym ciągu rosło. Wzdłuż Limpopo uważa się, że kiedy młody chłopak myje się w wodzie używanej do moczenia kory baobabu, wyrośnie na dużego mężczyznę. Erytrejczycy są przekonani, że baobab posiada magiczną moc. Miejscowe kobiety przygotowują w cieniu jego konarów kawę, którą częstują przechodniów. Wierzą, że jeśli przechodzący podróżnik przyjmie od nich filiżankę tego napoju, zostaną pobłogosławione darem płodności. Legendy i mity mają wielką wartość dla mieszkańców Afryki. Wiedzę przekazuje się tam ustnie i trzeba ją zapamiętać, dlatego tak ważne jest ćwiczenie pamięci. Słowo ma moc magiczną, bo to mądrość i wiedza. Dzieci słuchają, oglądają ilustracje, mapę Afryki i miejsca wskazywane przez nauczyciela. Metoda werbalna. Poznanie legend dotyczących baobabów. Treść legend.
10 min Osoba prowadząca zaprasza dzieci do zabawy pod tytułem „Kto się schował w baobabie”. Mówi, że wydrążone pnie drzewa są doskonałym schronieniem, bo może się w nich zmieścić nawet 30 osób. Dawniej odbywały się w nich narady starszyzny plemiennej. Pada zdanie wprowadzające do zabawy: W Afryce są dwie pory roku: sucha i deszczowa, która może trwać od 3 do 6 miesięcy. Przykład przebiegu zabawy: I 1. Jest pora deszczowa, w baobabie schował się tata Abdul. 2.Jest pora deszczowa, w baobabie schował się: tata Abdul, mama Aisza. 3.Jest pora deszczowa, w baobabie schował się: tata Abdul, mama Aisza, syn Falu. 4. (....)kot. 5. (....) słoń. II 1. Skończyła się pora deszczowa, z baobabu wyszli: tata Abdul, 2. Skończyła się pora deszczowa, z baobabu wyszli: tata Abdul, mama Aisza, 3. Skończyła się pora deszczowa z baobabu wyszli: tata Abdul, mama Aisza, syn Falu... 4.(...) kot. 5. (...) słoń Dzieci siedzą w kole na dywanie, uderzają opuszkami palców o podłogę. Po kolei wymieniają, kto schował się w drzewie. Każda osoba musi powtórzyć wymienione wcześniej osoby, zwierzęta, rośliny, dodając na końcu swoją propozycję. Kończąc zabawę, dzieci powtarzają wszystko jeszcze raz.  Zabawa rozwijająca pamięć. Rozwój sprawności pamięci. Treść zabawy.
15 min Nauczyciel/-ka zaprasza dzieci do wykonania pracy plastycznej pod tytułem „Wielkie baobaby”. Dzieci podzielone na zespoły wykonują modele drzewa: duże i bardzo duże – takie, w których może schować się kilkoro dzieci. Pnie to pomalowane arkusze kartonu, konary to zwinięty szary papier, liście i białe kwiaty wykonane z bibuły Praca plastyczna. Rozwój kreatywności, rozwój manualny, rozwój motoryki małej, nauka współpracy. Kartony, bibuła, szary papier, farby, kredki, nożyczki, kleje, taśma klejąca.
3 min Osoba prowadząca pyta, co o baobabach mówił Mały Książę. Wraz z dziećmi zastanawia się, czy mieszkańcy Senegalu zgodziliby się z nim. Podsumowuje zajęcia i dziękuje podopiecznym za udział w nich. Dzieci odwołują się do zdobytej wiedzy, utrwalając nowe wiadomości, uczą się, że jest różnica między rzeczywistością a fikcją literacką. Rozmowa. Podsumowanie zajęć.  
      

Źródła

Bibliografia:
Buszmeni - ostatni z pierwszych ludzi Afryki, „National Geographic”, nr 2/2001
Gry i zabawy afrykańskie [red.:] Marta Jackowska, Hanna Rubinkowska
Saint–Éxupery Antoine de, Mały Książę,

Źródła internetowe:
Delekta Waldemar, Baobab – drzewo bogów, [kod dostępu:]
http://artelis.pl/artykuly/44776/baobab-drzewo-bogow(dn. 23.12.2012)
Witryna www.hodujbaobaby.republika.pl,

Uwagi:
Zabawy są modyfikacją znanych nam zabaw.
„Wokół baobabu” to gra bardzo angażująca, dlatego trzeba zwrócić szczególną uwagę na
bezpieczeństwo podczas obiegania kręgu.
„Kto schował się w baobabie”- świetne ćwiczenie pamięciowe, ale zajmuje sporo czasu,
bo każdy bierze w nim udział. Wymaga sporej koncentracji.
Zajęcia plastyczne zostały przeprowadzone jako osobne zajęcie. Zajęły dużo czasu ze
względu na rozmiary drzew, ale dzieci miały wspaniałą zabawę, a efektem były umorusane
dzieciaki i wielkie BAOBABY

Opracowała Anna Michalak, Małgorzata Lewandowska (Przedszkole nr 99)