Wszyscy różni, ale równi
Planowana liczba odbiorców: 25 osób - jedna grupa przedszkolna
Czas trwania: 50 - 60 min
Cele ogólne
- uczenie się otwartości na uczucia innych,
- uświadomienie wspólnych wartości międzyludzkich oraz równości,
- uświadomienie dzieciom, że wszyscy mają jednakowe uczucia,
- budowanie między dziećmi relacji pełnych ciepła i wzajemnej akceptacji,
- doskonalenie umiejętności klasyfikacji obrazów ze względu na różne kryteria,
- doskonalenie umiejętności formułowania dłuższych wypowiedzi,
- doskonalenie aparatu artykulacyjnego,
- umuzykalnienie,
- rozwijanie aktywności twórczej
Metody
- podające
- ekspresyjne
- ćwiczeniowe
- aktywizujące
Opis metodologii działań
| Czas | Działanie osoby prowadzącej - opis | Działanie dzieci | Jakie metody zostaną zastosowane? | Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą? | Potrzebne materiały |
|---|---|---|---|---|---|
| 3 min |
Zabawa powitalna „Uśmiech”. Nauczyciel/-ka wita dzieci słowami Wysyłam do was powitalny promyk uśmiechu, który powróci do mnie w pośpiechu. Dotyka ramienia jednego z dzieci i patrzy mu w oczy, uśmiechając się. |
Dzieci siedzą w kręgu, przekazują sobie „iskierkę uśmiechu” (w lewą stronę) przez dotknięcie w ramię i uśmiech. | Metoda ćwiczeniowa. | Wprowadzenie radosnej i miłej atmosfery. | |
| 5 min | Nauczyciel/-ka pokazuje proste ruchy – kroki tańca, do którego zaprasza dzieci. | Dzieci powtarzają kroki za osobą prowadzącą lub tańczą według uznania. | taniec swobodny. | Umuzykalnienie, czerpanie radości z tańca, uwrażliwienie na sztukę. | Muzyka na płycie CD. |
| 5 min | Nauczyciel/-ka czyta wiersz „Paweł i Gaweł” i prowadzi rozmowę kierowaną: odwołanie się do uczuć bohaterów utworu. Zadaje dzieciom pytania: Co działo się w utworze? Jaki był Paweł? Co robił Gaweł? Co czuł Paweł, gdy Gaweł psocił? Jak myślicie? Czy postępował dobrze? Czy Pawłowi było miło? A co stało się później? Czy wolno tak postępować? Itp. | Słuchają czytanego wiersza oraz rozmawiają na temat jego treści. | Rozmowa. | Aktywne słuchanie, uwrażliwienie dzieci na uczucia innych. | Wiersz A. Fredry „Paweł i Gaweł”. |
| 10 min | Osoba prowadząca rozkłada na dywanie napisy z nazwami emocji: radość, smutek, złość, strach, miłość, zachwyt, zdziwienie, zazdrość, nienawiść oraz karty wyrażające takowe emocje. | Chętne dziecko wybiera kartę, przedstawiającą określone emocje, i za pomocą mimiki twarzy oraz gestów ciała przedstawia je, reszta grupy zgaduje. Z pomocą OP odnajdują napis pasujący do karty. Układają w „słoneczko” wszystkie emocje, zwracając uwagę na to, że są różne, a każdy inaczej może odczuwać ich intensywność. | Drama. | Rozwijanie aktywności twórczej, doświadczanie różnych emocji, próby globalnego czytania wyrazów. | Karty wyrażające uczucia, napisy do globalnego czytania z nazwami emocji. |
| 15 min | Osoba prowadząca dzieli dzieci na grupy (ilość grup w zależności od ilości dzieci), rozkłada na dywanie różne zdjęcia i obrazki. W innym miejscu w sali układa napisy z nazwami poszczególnych grup, np. owoce, pojazdy, dzieci, instrumenty muzyczne, rodzina. Przyporządkowuje dzieci do danej grupy po to, by odpowiednio sklasyfikowały ilustracje i podzieliły je na matematyczne zbiory. Po klasyfikacji omawia zbiory i ilustracje znajdujące się w nich, ze szczególnym zwróceniem uwagi na różnie wyglądające dzieci oraz ich rodziny (pojazdy, owoce, rodziny, dzieci potrzebne są do ćwiczeń matematycznych!). Zatrzymuje się przy zbiorze fotografii dzieci i rodzin po to, by porozmawiać o różnych modelach rodziny: mama - dziecko, babcia - dziecko, tata - dziecko, dziadek - dziecko, mama - tata - dzieci itp.. Zaznacza, że dla istnienia rodziny najważniejsze są relacje z bliskimi, to, że dzieci są kochane, że jej członkowie mogą zawsze, nawet, jak dzieje się coś złego, na siebie liczyć itd. W przypadku zbioru dzieci tłumaczy wychowankom, że dzieci wyglądają różnie, ale są jednakowe w równości, poczuciu godności, zabawie itp. Mają odmienny wygląd, kolor skóry, oczu, włosów, inne zainteresowania, stopień sprawności, ale łączą ich uczucia i poczucie godności niezależnie od wyglądu i kraju, z którego pochodzą itp. | Dzieci spośród różnych ilustracji znajdujących się na dywanie wybierają te, które pasują do nazwy ich grupy. Tworzą zbiory. | Metoda ćwiczeniowa. | Współpraca w grupie, rozwijanie spostrzegawczości, ćwiczenia w klasysikowaniu. | |
| 5 min |
Nauczyciel/-ka zachęca dzieci do tańca swobodnego. |
Dzieci tańczą według uznania. | Metoda ekspresyjna. | Umuzykalnienie, aktywność ruchowa. | Muzyka. |
| 5-7 min |
Nauczyciel/-ka czyta dzieciom bajkę logopedyczną pt. Wycieczka. |
Dzieci słuchają bajki i wykonują proponowane czynności. | Metoda zabawowo-naśladowcza | Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego. | Tekst bajki. |
| 10-20 min | Osoba prowadząca proponuje narysowanie „Krainy szczęśliwości”. Dziękuje za wspólną pracę. Prace dzieci wywiesza na wystawie. | Dzieci rysują. | Rysunek swobodny na określony temat. | Rozwijanie twórczości. | Kredki, pastele, kartki itp. |
Źródła
Fredro Aleksander, Paweł i Gaweł My - dzieciaki (bajka logopedyczna) „Muzyka z różnych stron świata”
Bajka logopedyczna: „ My - dzieciaki” Pojedziemy sobie do różnych egzotycznych krajów. Spróbujcie proszę razem ze mną mówić językami ludzi, którymi mówią wymyślone przeze mnie, bajkowe narodowości. Najpierw odwiedzamy kraj Lalalami, w którym mówi się językiem lalalami. LALALAMI Jak widać panuje tu radosny nastrój – SZEROKO OTWARTE USTA, WYSTAWIONE ZĘBY. Mieszkańcy Lalalami obchodzą dziś święto – dlatego też wszyscy świetnie się bawią – KLĄSKANIE I KLASKANIE. W kraju Apacji niektórzy są bardzo zdenerwowani – WARGI W DÓŁ, bo mają dużo pracy, a muszą wykonać ją na czas, dlatego też w swoim ukochanym języku częściej niż zwykle powtarzają: APA, APA, APA. Niektórzy jednak rozmawiając w swoim języku, odpoczywają – JĘZYK DOOKOŁA UST. W kraju Apacji mówią – APA, APA – a mama Alladynki mówi do niej – APA, APA, APA, żeby posprzątała swój pokój- SZOROWANIE JĘZYKIEM PO ZĘBACH. W kraju Epecji mówią językiem EPECKIM – EPE, EPE, EPE, a w kraju Upucji posługują się językiem UPUCKIM – UPU, UPU, UPU. My mówimy - YYYYYYYYY – BO JESTEŚMY WESOŁYMI PRZEDSZKOLAKAMI.
Opracowała Monika Maćkowiak, Rodzeńska Joanna (Przedszkole nr 33)