Zabawa na powitanie „Wszyscy są” zaśpiewana normalnie, głośno, cicho.  

Zabawa na powitanie. Dzieci śpiewają piosenkę najpierw głosem normalnym, później głośno i cicho. Tekst piosenki ilustrują ruchem.

metoda słowna

Nauka zabawy w zespole, doskonalenie percepcji słuchowej.

Zabawa sensoryczna „Ciepłe zimne”

Osoba prowadząca prosi dzieci, aby ustawiły się w szeregu według ciepłoty swoich rąk. Osoba prowadząca określa kierunek ustawiania się, np. pod oknem stoją dzieci z najzimniejszymi dłońmi, pod ścianą dzieci z najcieplejszymi dłońmi. 

W podsumowaniu osoba prowadząca zwraca uwagę, jak dzieci poznały, z której strony powinny stanąć oraz jak się czuły, kiedy dotykały dłoni innych dzieci.

Dzieci poprzez dotykanie swoich dłoni oceniają, które są najcieplejsze, a które najzimniejsze.

metoda samodzielnych doświadczeń

Rozwijanie wrażliwości dotykowej oraz podnoszenie świadomości własnego ciała.

Zabawa sensoryczna „Masażyki”

W tle słychać muzykę relaksacyjną. Osoba prowadząca prosi dzieci, aby dobrały się w pary. Jedna osoba jest masowana (ma zamknięte oczy), druga masuje partnera/partnerkę. Za pomocą piórek masujemy twarz, ręce, następnie za pomocą kul styropianowych nogi i plecy i za pomocą rąk, kark, plecy dla chętnych głowę. Zamiana ról.

Rozmowa kierowana pytaniami osoby prowadzącej:

Jak się czuliście w tej zabawie?

Jak się czuliście, kiedy byliście masowani piórkiem, kulką styropianową, rękami?

Jak się czuliście, kiedy masowaliście koleżankę/kolegę?

W podsumowaniu osoba prowadząca zwraca uwagę, że trzeba być uważnym na potrzeby innych.

Dzieci dobierają się w pary i wykonują polecenia osoby prowadzącej (masowanie za pomocą piórka, kulki styropianowej, rąk poszczególnych części ciała)

Po upływie 3 minut następuje zamiana ról.

masaż relaksacyjny

Rozwijanie wrażliwości dotykowej oraz kształtowanie świadomości schematu własnego ciała.

Kształtowanie postawy szacunku wobec innych.

„Rysowanie do smutnej melodii”

Na podłodze leży jeden szary papier dużego formatu, dzieci siedzą dookoła. W tle słychać smutną melodię. Osoba prowadząca prosi dzieci, aby z zamkniętymi oczami przez minutę posłuchały melodii. Następnie malują farbami/ rysują pastelami to, co czują podczas jej słuchania.

Rozmowa kierowana pytaniami osoby prowadzącej:

Jak czułyście/czuliście się w tej zabawie?

Jak czułyście/czuliście się wobec osób siedzących obok?

W podsumowaniu osoba prowadząca zwraca uwagę na to, że muzyka ma wpływ na nasze zachowanie. Smutek powoduje, że bardziej zwracamy uwagę na to co czujemy, raczej przeżywamy go w sobie. Jeśli tak było, zwraca uwagę na to, że dzieci nie rozmawiały między sobą, były skupione na swoich przeżyciach.

Dzieci słuchają smutnej muzyki. Następnie przy użyciu farb/ pasteli, malują/ rysują na szarym papierze.

metody czynne: zadań stawianych do wykonania

Kształtowanie umiejętności tworzenia obrazu do słuchanej muzyki.

Płyta CD, szary papier, pastele lub farby.

Melodia: youtube.com

Smutna melodia IV

Scenki tematyczne „Konflikt w grupie”

Osoba prowadząca prosi dwie chętne osoby, aby odegrały scenkę dzieci kłócących się o zabawkę. Osoba prowadząca kontroluje całą sytuację.

Dla grup niewprawionych w dramie, lepiej przygotować gotową propozycję konfliktu, poszczególne kwestie. Ważne, by powiedzieć dzieciom, że stają się aktorami, wchodzą w rolę, nadać im inne imiona.

Osoba prowadząca przeprowadza rozmowę z aktorami:

- zdefiniowanie problemu – dlaczego się kłócicie – o co? Każdy z aktorów się wypowiada.

- Co czuliście w czasie kłótni? Co czujecie teraz?

Generowanie rozwiązań

Osoba prowadząca prosi dzieci, by dobrały się w pary i poszukały rozwiązań. Ustawia zegar na 3 minuty. Po upływie czasu, prosi dzieci, by dobrały się w czwórki i omówiły swoje propozycje.

*taki sposób działania, by był skuteczny trzeba wcześniej z dziećmi przećwiczyć w innych sytuacjach.

Osoba prowadząca zapisuje na szarym papierze propozycje rozwiązania zaobserwowanego problemu.

wybór najlepszego rozwiązania

Scenka z rozwiązaniem. Nauczycielka prosi te same osoby, aby odegrały scenkę z rozwiązanym problemem. Dzieci używają komunikatu „Ja”

Podsumowanie: czego nauczyliście/łyście się podczas tego zadania?

Dwoje dzieci odgrywa scenkę osób kłócących się o zabawkę np. samochód/ lalkę.

drama/scenka sytuacyjna

Kształtowanie umiejętności rozwiązywania konfliktów.

Używanie komunikatu „ja”.

Kształtowanie postawy szacunku wobec innych.

Zabawa przy piosence „Podaj rączkę” Bajkowa Drużyna

Tekst piosenki dzieci ilustrują ruchem.

Rozwijanie aktywności muzyczno - ruchowej.

Płyta CD

Zabawa „Stop klatka”

Osoba prowadząca dzieli grupę na 4 zespoły. Prosi, aby dzieci wybrały miedzy sobą lidera.

Osoba prowadząca ma przygotowane 4 emblematy z uczuciami: smutna, wesoła, zła, wystraszona.

Najlepiej wcześniej omówić te uczucia, zadając następujące pytania: Kiedy się tak czujemy? Jak reaguje nasze ciało? Co dzieje się z nasza twarzą? Rękoma? Itp.

Dzieci podzielone na 4 zespoły, za pomocą znanych im wyliczanek, wybierają spośród siebie jedną osobę- lidera.

Każdy lider wybiera jeden emblemat i w ukryciu pokazuje swojej grupie, co wylosował. Grupa ma za zadanie pokazać pozostałym zespołom, za pomocą mimiki swoje wylosowane uczucie. Reszta dzieci odgaduje.  

drama

Przedstawianie różnych stanów emocjonalnych: smutek, złość, radość, strach za pomocą twarzy.

emblematy z mikami smutna, wesoła, zła, wystraszona

„Prezenty” – za odegranie stop klatek i za odgadnięcie emocji prezentowanych przez inne grupy dzieci dostają jabłka.

Dzieci pozostają w tych samych grupach, co w poprzedniej zabawie. Osoba prowadząca przygotowuje 4 torebki z jabłkami w środku. W każdej torebce jest inna ilość jabłek: za mało, za dużo w stosunku do liczby dzieci w grupie.

Rozmowa kierowana pytaniami osoby prowadzącej:

Jak się czuliście, gdy zabrakło dla Was jabłek?

Jak się czuliście, gdy otrzymaliście jabłka od innych dzieci?

Jak się czuliście, gdy się podzieliliście owocami?

Czy dzielicie się na co dzień? W jakich sytuacjach?

Czy kraje też mogą się między sobą dzielić? Czym? (Banany, jabłka)

Wniosek/podsumowanie: Dzielimy się tym, czego mamy w nadmiarze, ale dzielimy się także bezinteresownie.

Liderzy grup wybierają torebkę z prezentem i mają za zadanie podzielić się jej zawartością z reszta dzieci w swojej grupie.

Orientują się, że jedna grupa dostała za mało jabłem, inna za dużo. Szukają rozwiązania.  

burza mózgów

Rozwijanie logicznego myślenia.

Doskonalenie umiejętności komunikowania się werbalnego.

torebki z jabłkami

„Rysowanie do wesołej melodii”

Na podłodze leży szary papier dużego formtu, w tle słychać wesołą muzykę. Osoba prowadząca prosi dzieci, aby z zamkniętymi oczami przez minutę posłuchały muzyki. Następnie malują farbami/ rysują pastelami to, co czują podczas jej słuchania.

Rozmowa kierowana pytaniami osoby prowadzącej:

Jak czuliście się w tej zabawie?

Jak czuliście się wobec osób siedzących obok?

Podsumowanie: osoba prowadząca zwraca uwagę na to, że muzyka ma wpływ na nasze zachowanie. Radość powoduje, że chętniej rozmawiamy z innymi, łatwo nawiązujemy kontakty, dzielimy się z innymi swoją radością.

Można obok położyć pracę wykonaną przy dźwiękach smutnej melodii w celu porównania obrazów.

Dzieci słuchają wesołej muzyki. Następnie przy użyciu farb/ pasteli, malują/ rysują na szarym papierze.

Następnie porównują obie prace (malowane/ rysowane przy smutnej i wesołej muzyce).

Czynne: zadań stawianych do wykonania

Kształtowanie umiejętności tworzenia obrazu do słuchanej muzyki.

Płyta CD, szary papier, pastele lub farby.

Zabawa relaksacyjna „Pełna szklanka wody”

Dzieci ustawiają się w kole. W tle słychać muzyce relaksacyjną. Podają sobie szklankę wody, tak aby nie uronić kropli.  

Płyta CD, szklanka z wodą