Kraj Kwitnącej Wiśni
Planowana liczba odbiorców: 25 - jedna grupa przedszkolna
Czas trwania: 40 min
Cele ogólne
- kształtowanie świadomości wielokulturowości wśród dzieci przedszkolnych,
- rozbudzenie zainteresowania życiem rówieśników zamieszkujących Japonię,
- kształtowanie prawidłowych postaw w stosunku do ludzi innych narodowości,
- poznanie kultury Japonii,
- wzbogacenie wiadomości na temat życia mieszkańców Japonii
Metody
- podające
- ekspresyjne
- ćwiczeniowe
Przygotowanie
- list w kopercie,
- ilustracje przedstawiające: kwiat wiśni, dom japoński, tradycyjny strój
japoński (ewentualnie wypożyczone kimono, w które można się ubrać), - miski, ugotowany ryż, pałeczki, łyżka lub kubek,
- sznurek, koralik, nożyczki,
- sylwety twarzy i poszczególnych jej części,
- klej, nożyczki, kredki, papier,
- muzyka japońska na płycie CD,
- opcjonalnie - wiśnie
Opis metodologii działań
| Czas | Działanie osoby prowadzącej - opis | Działanie dzieci | Jakie metody zostaną zastosowane? | Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą? | Potrzebne materiały |
|---|---|---|---|---|---|
| 2 min | Zaproszenie dzieci do wspólnego przywitania się tak, jak witają się Japończycy. | Każdy/-a uczestnik/-czka zabawy wita się z innymi, wykonując ukłon i mówiąc po japońsku „Dzień dobry” - „Kon nichiwa”. |
Zabawa na powitanie „Kon nichiwa” | Wprowadzenie miłej i serdecznej atmosfery, integracja grupy. | |
| 3 min | Wprowadzenie do tematu zajęć: "Dziś czeka Was niespodzianka. Wybierzemy się do Japonii z waszą rówieśnicą Aiko. Dziewczynka wysłała nam list, zaraz go wam przeczytam. |
Dzieci słuchają nauczyciela/ -ki | Przekaz słowny | Zapoznanie dzieci z tym, o czym będziemy dziś rozmawiać. | |
| 30 min | Czytanie listu napisanego przez rówieśnicę z Japonii. Podczas czytania listu nauczyciel/-ka zadaje pytania dzieciom do tekstu. Propozycje pytań: - Czy jesteście ciekawi, jak wygląda drzewo wiśni i kiedy zakwita? (Można zrobić degustację owoców.) - Czy potraficie powiedzieć, jakie pory roku występują w waszym kraju? - Jaką porę roku najbardziej lubicie? - Czy kimono kojarzy się wam z jakimś ubraniem? - Czy i wy macie takie ulubione święto? Jak je obchodzicie? - Czy jest coś, z czym kojarzy się wam mój kraj? - Czy dzieci w Polsce, podobnie jak w Japonii, chodzą najpierw do przedszkola a potem do szkoły? KENDAMA - zabawa polega na umieszczeniu przywiązanej kulki na łyżce (wersja dla dzieci młodszych: kulkę umieszczamy w kubku). Należy zrobić dziurkę w denku plastikowego kubka i przewlec sznurek. Na końcu zawiązać supełek, tak, aby sznurek nie wyleciał z kubka. Na drugim końcu sznurka nawlec koralik i również zawiązać supełek. (dla młodszychdzieci można uprościć wykonanie zabawki: sznurek przykleić taśmą klejącą lub plasteliną). FUKAWARI- zabawa polega na umieszczeniu na sylwetce twarzy poszczególnych jej części |
Dzieci odpowiadają na pytania, uczestniczą w zabawach, doszukują się podobieństw i różnic między Polską i Japonią. Dzieci wykonują zabawkę, używają jej do zabawy. Dzieci z zawiązanymi oczami naklejają poszczególne elementy twarzy (brwi, usta, nos, oczy) na sylwetę twarzy, dowolne ozdabianie rysunku. Składanie papieru techniką origami. |
Rozmowa kierowana, KENDAMA, FUKAWARI, Origami |
Przekazanie dzieciom informacji o kulturze Japonii, poznanie zwrotów grzecznościowych w języku japońskim: kon nichiwa (czyt. konicziła) - dzień dobry, arigato - dziękuje, sajonara - do widzenia. Zapoznanie z tradycyjną japońską zabawą, poznanie japońskiej sztuki składania papieru |
List, ilustracje przedstawiające wybrane elementy kultury japońskiej: kwiat kwitnącej wiśni, tradycyjny dom japoński, kimono, opcjonalnie wiśnie Łyżka, kubek, sznurek, koralik, nożyczki do zrobienia dziurki Sylwetki twarzy i poszczególnych jej elementów, klej, nożyczki, papier, kredki |
| 5 min | Zaproszenie dzieci do podsumowania zajęć przykładowe pytania: - Jakie zauważyłyście podobieństwa miedzy naszym krajem a krajem Aiko? - Jakie zauważyłyście różnice? - Czy chciałybyście kiedyś odwiedzić Aiko w jej kraju? |
Rozmowa w kole. | Rozmowa kierowana | Dostrzeżenie różnić i podobieństw między dziećmi z Polski i z Japoni oraz miedzy ich krajami. | |
List Aiko
Kon ninchwa, dzień dobry! Witajcie Dziewczynki i Chłopcy!
Mam na imię Aiko, co znaczy: Dziecko Miłości. Myślę, że nadano mi takie imię, bo moja mama i tata bardzo się kochają. Chciałabym opowiedzieć Wam dziś, skąd pochodzę i poznać choć trochę Waszą kulturę. Daleko na wschodzie Azji leży kraj, z którego pochodzę, Japonia.
Kraj mój nazywamy także krajem Kwitnącej Wiśni, gdyż niemal w całym państwie można zobaczyć Te rosnące w wielu miejscach drzewa (1). W Japonii, podobnie jak w Polsce, mamy cztery pory roku (2). Ja najbardziej lubię wiosnę, bo to właśnie wtedy kwitną wiśnie.
Tradycyjnym strojem japońskim jest kimono. Zakładamy je na różne okazje i uroczystości (3).Japoński dom jest naprawdę niezwykły. Podłogi w pokojach wyłożone są specjalnymi matami nazywanymi tatami. Można po nich chodzić tylko w skarpetkach (nigdy w butach ani boso!). Buty należy zostawiać przy wejściu, koniecznie noskiem skierowanym do wyjścia! Zdaniem mieszkańców Japonii inne ustawienie butów zwiastuje nieszczęście (4)! Spotykając się przy wspólnych posiłkach, klęczymy wokół niskiego stołu, a w czasie jedzenia używamy pałeczek. To bardzo trudna sztuka dla kogoś, kto nigdy tego nie robił. Spróbujecie (5)?
W moim kraju wszystkie dzieci chodzą najpierw do przedszkola, a potem do szkoły. A jak to jest w Polsce?
Lubimy wycieczki, gry i zabawy sportowe. Mamy też wiele interesujących zabaw, w które bawimy się na co dzień. Do moich ulubionych należy kendama. Mam nadzieję, że spróbujecie zagrać w nią i też wam się spodoba (6).
Mamy też w Japonii bardzo przyjemne święta. Jedno z nich przypada 5 maja - to wielki dzień w życiu każdego dziecka! Nikt wtedy nie pracuje – to dzień wolny od pracy, by wszyscy rodzice mogli spędzić czas ze swoimi pociechami (7). Tak, to japoński Dzień Dziecka, czyli KODO NO MI. Jestem ciekawa, czy Wy też macie takie święto? A jak je obchodzicie?
Chciałabym, abyście poznali jeszcze inną japońską zabawę. Nazywamy ją FUKUWARI (8). A może Wam z czymś kojarzy się mój kraj (9)? Może kiedyś udało Wam się zrobić jakąś figurkę z poskładanego papieru? Tak, ten pozaginany papier to stara japońska sztuka zwana origami. Składając papier w określony sposób, można zbudować najbardziej wymarzone pojazdy i zwierzęta! Może i Wy spróbujecie coś zrobić? Powodzenia.
Mam nadzieję, że choć trochę przybliżyłam Wam piękną kulturę mojego kraju. Powiem Wam teraz arigato, czyli: dziękuję, bo dziękuję Wam za spotkanie i SAJONARA, czyli do widzenia.
Pytania
- W czasie czytania listu dzieciom zadawane są pytania: Jesteście ciekawi, jak wygląda to drzewo, kiedy zakwita?
- Czy wiecie, jakie?
- Zobaczcie, jak wygląda kimono. Czy kojarzy wam się z jakimś ubraniem? Pokazujemy zdjęcie kimona lub, jeśli udało się wypożyczyć, dzieci przymierzają je.
- Spróbujecie tak ustawić swoje buty?
- Podział na dwie grupy; przekładanie ryżu pałeczkami z jednej miski do drugiej.
- Zabawa polega na tym, żeby umieścić kulkę zawiązaną sznurkiem w kubeczku. Dokładna instrukcja w scenariuszu.
- Czy domyślacie się, o jakie święto chodzi?
- Jesteście gotowi na dobrą zabawę? Każdy zawiązuje sobie oczy chustką i próbuje nakleić poszczególne części twarzy na pustą sylwetę.
- Z czym?
Opracowały Anna Radziszewska, Katarzyna Jarzębska (Przedszkole nr 110)