Etiopia, czyli co by było, gdyby na świecie zabrakło wody?
Planowana liczba odbiorców: 28 osób- jedna grupa przedszkolna
Czas trwania: 60 min
Cele ogólne
- pogłębienie rozumienia przyczyn i konsekwencji ograniczonego dostępu do wody w krajach globalnego Południa,
- kształtowanie krytycznego myślenia i zmiana postaw dotyczących gospodarowania wodą,
- pokazywanie wzajemnego wpływu dotyczące jednostki i całego globu,
- budzenie zainteresowania otaczającym światem.
Metody
- podające
- ekspresyjne
- ćwiczeniowe
Opis metodologii działań
| Czas | Działanie osoby prowadzącej - opis | Działanie dzieci | Jakie metody zostaną zastosowane? | Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą? | Potrzebne materiały |
|---|---|---|---|---|---|
| 11 min | Nauczyciel/-ka pokazuje dzieciom przesyłkę od tajemniczego nadawcy. Wyjaśnia, że dostał/-a ją od pewnego podróżnika, który odwiedził ostatnio Afrykę. Tam poznał pewną dziewczynę. To ona przekazała paczkę dzieciom z naszego przedszkola. Nauczyciel/-ka wspólnie z dziećmi otwiera paczkę i wyjmuje tylko list od Almaz. Odczytuje jego fragmenty i pokazuje zdjęcie nadawczyni. W trakcie czytania pokazuje ilustracje zamieszczone na tablicy. LIST ALMAZ - fragment 1. | Dzieci wspólnie z nauczycielem/-ką otwierają paczkę i słuchają listu. W trakcie czytania listu spontanicznie odpowiadają na zamknięte pytania dziewczynki. | Pokaz ilustracji, opowiadanie, list. | Wprowadzenie do tematu zajęć, rozbudzenie zainteresowania, przekazanie informacji, jak wygląda codzienne życie hamerskiej dziewczynki w Etiopii, pomoc w dostrzeżeniu podobieństw i różnic w życiu dzieci w Polsce i w Etiopii. | Treść listu, paczka zawierająca: słoiczek z ziarenkami kawy, pusta butelka, list od Almaz. Zdjęcia: domy Hamerów, dziewczynka z wioski Hamerów, ludzie niosący wodę w pojemnikach, zdjęcie przy studni. |
| 10 min | Nauczyciel/-ka wyjmuje z paczki słoiczki z ziarenkami kawy. Podaje je dzieciom, aby powąchały i obejrzały. Odczytuje dalszy fragment listu: LIST ALMAZ - fragment 2. | Dzieci podają sobie słoiczek z rąk do rąk. Oglądają i wąchają ziarenka znajdujące się w środku. Nazywają je. Chętne dzieci odgadują hasła krzyżówki i odszukują hasło. Kolejno układają pod sobą hasła tak, aby na końcu można było odczytać nazwę kraju.(Zielone litery w napisach utworzą nazwę kraju). Odczytują rozwiązanie. | Cwiczenia praktyczne, krzyżówka, zagadki słowne. | Przekazanie wiedzy o pochodzeniu kawy, poznanie nazwy jednego z krajów afrykańskich. | Krzyżówka: duże napisy na paskach papieru (ekran, torba, igła, ogórek, parasol, igloo, aparat), masa mocująca. |
| 2 min | Nauczycielka odczytuje dalszy fragment listu: LIST ALMAZ - fragment 3. | Nauczycielka wraz z dziećmi odszukują na mapie Etiopię. | Zdobycie informacji o tym, gdzie leży Etiopia. | Mapa świata dla dzieci. | |
| 6 min | Opowieść ruchowa „Samolotem do Etiopii” Nauczyciell/-ka czyta poniższy tekst i wykonuje te same czynności, co dzieci: Wybierzmy się do Etiopii. Ponieważ jest daleko, czeka nas długa podróż. Każde z Was wsiada do samolotu. Zapinamy pasy. Włączamy silnik ... i startujemy. Lecimy nad Polską, minęliśmy już granicę naszego państwa i przelatujemy nad...(wymieniamy mijane kraje). Teraz uwaga! Skręcamy w prawo, teraz znów prosto. Uwaga, skręt w lewo. Minęliśmy państwo... Musimy wylądować, aby zatankować paliwo. Wszyscy napełnili baki. To startujemy. Lecimy nad morzem. Mijamy Egipt ... Lądujemy. To już Etiopia! Udało się! | Dzieci poruszają się zgodnie z instrukcją nauczyciela/-ki. | Zabawa ruchowa. | Zdobycie wiedzy jak dotrzeć do Etiopii. | Muzyka instrumentalna „Neverending story” (np. YouTube) |
| 5 min | Nauczycielka odczytuje dalszy fragment listu: LIST ALMAZ- fragment 4. Nauczycielka pyta dzieci:Do czego potrzebna jest nam woda? Co by było gdyby na świecie nie było wody? |
Dzieci siadają. Odpowiadają na pytanie bohaterki listu i nauczycielki. |
|||
| 3 min | Zabawa dramowa „Nosimy wodę” Nauczyciel/-ka zachęca dzieci do wyobrażenia sobie, że są mieszkańcami wioski, którzy niosą pojemniki z wodą. Wstańcie. Wyobraźcie sobie, że jesteśmy w Etiopii i musimy pójść po wodę w odległe miejsce, a potem wrócić z pełnym pojemnikiem do wioski. Podnosimy pojemnik. Jest lekki, bo jeszcze nic w nim nie ma. Pokażcie, jak niesie się pusty pojemnik. Można z nim podskakiwać, a nawet podbiec, bo jest taki leciutki. Doszliśmy do studni. Napełniamy pojemnik wodą. Zakręcamy, żeby nie uronić ani kropli. Almaz zawsze o tym pamięta, bo wie, jaka woda jest cenna. Jest mistrzynią oszczędzania wody. Spróbujmy iść tak uważnie, jak ona. Ostrożnie niesiemy wodę aż do wioski. Almaz to potrafi. Wy też się postarajcie. Jak się czułyście niosąc wodę. Czego możemy nauczyć się od Alma? | Dzieci mówią o swoich odczuciach. | - | ||
| 2 min | Improwizacja ruchowa do tradycyjnej muzyki etiopskiej „Chant de Louange” Nauczyciel/-ka tłumaczy dzieciom, że mieszkańcy wioski Almaz lubią tańczyć i śpiewać. Zachęca ich do wykonania improwizowanego tańca w rytm tradycyjnej muzyki etiopskiej. | Dzieci spontanicznie poruszają się do słyszanej muzyki. | Zabawa spotaniczna/ | Zachęcenie do spontanicznej, improwizować zabawy ruchowej. | Muzyka etiopska na nośniku CD (dostępna także w internecie). |
| 15 min | Nauczyciel/-ka czyta ostatni fragment listu: LIST ALMAZ- fragment 5. | Wypowiedzi dzieci na temat oszczędnego gospodarowania wodą. Dzieci rysują na zadany temat wykorzystując zdobytą wiedzę/ | Praca plastyczna "Co możesz zrobić, żeby nie marnować wody?" | Wykorzytsanie zdobytej w czasie zajęć wiedzy. | Kartki, kredki flamastry. |
| 20 min | Podsumowanie "Co łączy a co różni dzieci mieszkające w Polsce i w wiosce etiopskiej?" | Dzieci odpowiadają na pytanie nauczyciela/-ki | Pogadanka. | Dostrzeganie podobieństw i różnic w życiu dzieci w Polsce i w Etiopii. | |
Źródła
LIST ALMAZ - fragment 1:
Witam Was! Mam na imię Almaz, co w języku mieszkańców mojego kraju znaczy: diament. Mam 10 lat, i, podobnie jak Wy, mam mamę, tatę, siostrę i brata. Lubię się bawić, ale nie mam zbyt wielu zabawek. Najbardziej lubię drewnianą lalkę, którą zrobił mi tato. Lubię też tańczyć i śpiewać, a jak bawię się z bratem, to gramy w piłkę. On to uwielbia. Nie chodzę do szkoły ani do przedszkola, podobnie jak wiele dzieci z mojej wioski. To chyba inaczej niż u Was? Dlaczego tak jest? Szkoła jest bardzo daleko od mojego domu. Nie jeździ tutaj autobus, bo nie mamy dobrych dróg. A gdybym chodziła do szkoły pieszo, trwałoby to bardzo długo - kilka godzin, a kiedy bym do niej dotarła, byłabym bardzo zmęczona wędrówką. W mojej wiosce domy buduje się z gliny, trawy i drzewa. (Pokazanie ilustracji domu Almaz zawieszonej na tablicy.) Czy mój dom jest podobny do Waszego? Nie, ale domy podobne do Waszych stoją w moim kraju w dużych miastach. Są tam wieżowce i duże sklepy. Są też auta i szkoły. Zobaczcie, co ukryłam jeszcze w paczce. Mój kraj słynie z małych pachnących ziarenek, z których robi się napój o ciemnym kolorze. Rozpoznajecie, co to takiego? LIST ALMAZ - fragment 2: Tak, to właśnie kawa. Chcecie wreszcie dowiedzieć się, jak nazywa się kraj, w którym mieszkam? W takim razie rozwiążcie krzyżówkę. Zielone litery utworzą nazwę kraju, z którego pochodzę.
LIST ALMAZ - fragment 3:
Udało się! Odgadliście! Mieszkam w Etiopii. Spróbujcie odszukać ją na mapie.
[LISTA] ALMAZ - fragment 4:
Niestety macie rację. Rzeczywiście w moim kraju wiele osób nie ma dostępu do wody pitnej. W czasie suszy wysychają też wszystkie rzeki i wtedy brakuje wody do prania i mycia się. Brak wody zmusza mieszkańców Etiopii do noszenia jej z bardzo odległych studni. Nie ma ich jednak zbyt wiele, więc często trzeba długo czekać w kolejce, zanim napełnimy pojemniki. Bukłaki te pełne wody są bardzo ciężkie. Wiecie, jak bardzo? Sprawdźcie to sami. W Waszej sali stoi podobny pojemnik z wodą. Przekonajcie się, jaki jest ciężki. LIST ALMAZ - fragment 4: Już wiecie, że woda to skarb dla całego świata, jest bardzo cenna. Ja umiem oszczędzać wodę. A Wy ? Narysujcie, jak oszczędzać ją w Polsce, bo mądrzy ludzie mówią, że jak będziemy marnować wodę, to na świecie będzie jej coraz mniej. Pozdrawiam Was serdecznie, Almaz
Opracowały Aleksandra Krupa, Joanna Ligęza (Przedszkole nr 13)